Zondag 30.09.2001 - Staking

	Route: - Afstand: 0,0 km Totaal: 0,0 km

De koffers zijn gepakt en met een goeie spirit vertrekken we richting Zaventem.
Het blijkt een valse start te zijn, de piloten van Sabena hebben zojuist beslist om het wat kalmer aan te doen. Een eerste melding van vier uur vertraging wordt even later opgetrokken tot vijf. We vinden deze tegenslag in eerste instantie bijzonder jammer, maar mogen van geluk spreken dat onze vlucht door deze staking niet is geannuleerd. Met de maaltijdbon gekregen bij het inchecken en een spel speelkaarten vullen we respectievelijk onze magen en wachturen.

Staking Sabena

We vertrekken uiteindelijk met de Griekse maatschappij Electra, het vliegtuig is een oude gammele DC-10. Het boordpersoneel spreekt enkel Grieks en is uiterst onvriendelijk, waarschijnlijk omdat ze nog een extra vlucht moeten afwerken. Het eten is ook al niet van hoogstaande kwaliteit, maar we zijn onderweg en we zijn nog niet neergestort, dus niet teveel klagen.

Uiteindelijk landen we pas om 3u30 in Rhodos, de thermometer meet op dat moment nog een aangename 22°C. Ondertussen is onze planning voor die avond en de eerste fietsdag wel volledig in de war gelopen.
De fietsverhuur-organisatie had voor ons een hotel gereserveerd voor de eerste nacht. Aangezien we zo laat zijn aangekomen twijfelen we of het nog wel de moeite is om voor die paar uurtjes een kamer te nemen, we kunnen immers bij deze temperatuur ook op het strand slapen. Om fris van start te gaan beslissen we uiteindelijk toch maar om het hotel te nemen.

We vragen aan de wachtende taxichauffeur aan de overkant van de straat of we mee kunnen, maar hij heeft blijkbaar al een klant en zegt ons een eindje verderop te wachten. Na een half uur tevergeefs wachten, lezen we echter op het reclamebord van het taxibedrijf dat er op dit uur enkel taxi's komen op aanvraag! Gelukkig dat de laatst overgebleven Jet-Air hostess dit nog even voor ons kan regelen. Gert ligt ondertussen al bijna te slapen op een bank even verderop, maar vijf minuten later is er dan toch een taxi in zicht. Hij komt recht naar ons toe gereden, het kan ook nauwelijks anders, want we staan hier nog moederziel alleen. Onze bestemming is hotel Summerland in Ixia.

Bij aankomst is alles donker en we betwijfelen of we hier nog een kamer zullen krijgen. Niet verwonderlijk, het is ondertussen 4u30 geworden. Bij het opentrekken van de receptiedeur wipt een ingedommelde receptionist uit zijn luie zetel. Wie komt er op dit uur nu in godsnaam nog binnenvallen!
We krijgen twee kamers aangeboden, maar nemen er maar één om de prijs te drukken, het is uiteindelijk maar voor een paar uurtjes. Dit betekent wel dat we met drie personen met een totale lengte van bijna zes meter een klein tweepersoonsbed zullen moeten delen. Blijkbaar geen enkel probleem, want we vallen als een blok in slaap.
Het is nu 5u 's morgens.