Woensdag 03.10.2001 - Mortieren

	Route: Gennadi - Lahania - Prasonisi - Apolakkia Afstand: 64,6 km Totaal: 203,1 km	ROUTE

Vandaag is het traject vlak en we hopen op deze manier wat krachten te sparen voor de volgende zware dagen.
Na het ontbijt rijden we via een hobbelige zandweg (niet echt aangenaam voor het pijnlijke achterwerk) naar Lahania, een heel mooi dorpje met een gezellig dorpspleintje. We trakteren ons dan ook even op een drankje.

Lahania

Van in Lahania tot in Katavia gaat het vrij vlak, gevolgd door een heuvelachtig stuk tot in het zuidelijke Prasonini. Het leger is volop aan het oefenen in de heuvels en de mortieren vliegen ons om de oren, we worden dan ook gevraagd niet van de hoofdweg af te wijken. Gelukkig dat we niet eerder een binnenweg genomen hebben...

Het strand in het uiterste zuiden van Rhodos is helemaal niet verlaten zoals beschreven in onze reisgids, het stikt er van de auto's en toeristen en we nemen er dan ook geen duik in zee. Na een veel te vettige Gyros vragen we in de taverna of we onze fietszakken hier even mogen achterlaten. Het is de bedoeling om helemaal tot in het zuidelijkste puntje van het schiereiland te rijden en gezien we via het strand en een slechte weg moeten rijden zou dat een stuk handiger zijn.

We zijn hier de enige fietsers en hoe verder we op het schiereiland vorderen hoe minder wandelaars we tegenkomen en hoe zwaarder de tocht wordt. Even denkt Gert eraan om te stoppen en zijn pijnlijke kniëen te sparen voor de volgende dagen, maar het opgeven valt hem moeilijk en hij gaat door. That's the spirit!
Ook deze keer moeten we onze tripleversnelling gebruiken en we prijzen ons gelukkig dat we onze fietszakken hebben achtergelaten, want het is uitkijken op de met kloven bezaaide zandweg. Zelfs de ervaren biker Piet krijgt het af en toe moeilijk en wordt dan nog eens gehinderd door een bromfietser die het lef heeft om Piet om hulp te vragen! Met gemengde gevoelens laat Piet zijn goed hart zien.
Het blijft zwoegen met afwisselend klimmen en dalen tot aan de vuurtoren op het uiterste punt.

Vuurtoren		Top!

We genieten van de rust en het prachtige uitzicht en keren dan via dezelfde weg terug, het gaat zelfs vlotter dan verwacht. We pikken onze fietszakken op en rijden verder via de vlakke kustweg naar Apolakkia.

De wind waait uit het Westen en tijdens het eerste stuk hebben we tegenwind, maar wanneer we even later langs de kust rijden hebben we hem wat meer in de zij. Deze weg loopt kilometers lang bijna vlak en pijlrecht tot in Apolakkia. Gelukkig dat er geen beklimmingen meer volgen want Alain heeft al zijn energie opgebruikt bij de schiereilandtocht en moet nu echt zijn laatste krachten bij elkaar zoeken. Piet zet ons uit de wind en zorgt voor een goed tempo.
In Apolakkia moeten we even naar een hotel zoeken, maar ook vandaag hebben we weer betrekkelijk snel prijs. Het reclamebordje dat we net voor het plein waren gepasseerd maakte melding van een zwembad. We gaan op zoek, maar het ligt er ongebruikt bij en het water ziet groen. Neen bedankt.