Woensdag 20.09.2000 - Druiven |
|
Route: Sidari - Pagi - Paleokastritsa Afstand: 46,9 km Totaal: 290,5 km |
ROUTE |
|
Het wakker worden na een alweer nachtelijke muggensafari valt ons moeilijk.
Omdat alle ramen en deuren gesloten zijn om die vliegende prikkers buiten te
houden werd het behoorlijk warm binnen. Piet besluit een uurtje in de keuken af
te koelen. De muggen hebben blijkbaar ook last van de warmte want ze staken de
strijd en laten ons de resterende uren met rust.
Gert loopt nog maar eens twee keer tegen de deur. Goeiemorgen.
We pakken in en ontbijten op de plek waar we gisteren onze Tsantalis gedronken
hebben. We zijn nog steeds te vroeg volgens de Griekse normen en zitten er dan
ook helemaal alleen. De papegaai die iets verder in z'n kooi zit heeft genoeg
van zijn gevangenschap en opent gezwind het deurtje van zijn kooi, trippelt
rustig tot bij ons en beklimt de stoel naast ons. We zitten dus toch niet
alleen!
Het is nu even vlak fietsen en we passeren Canal d'amour, maar al snel moeten
we stevig klimmen en voelen we onze vermoeide benen. De vermoeidheid krijgt even
greep op het humeur, we zeggen bijzonder weinig.
Na een korte stop volgt een vitaminenkuur: fanta, druiven en voor Gert een
lekkere citroen, bwekkes.
Extra vitaminen |
In het dorpje Arkadades, net voordat de Trompetpas (340 m) begint, perst een
wijnboer zijn druiven nog met de hand. We houden halt voor een foto en worden
daarvoor beloond met een paar kilo druiven. Zien we er dan zo slecht uit? Na
een half uurtje eten zie je de tros amper slinken. We nemen de rest dan maar mee
voor onderweg.
Druiven ŕ volonté |
De beklimming van de pas valt eigenlijk goed mee. Tijdens de fantastische 10
km lange afdaling komen we steeds meer bussen, scooters en
wijn/olijfoliestandjes tegen. Het is hier dan ook nog steeds toeristisch.
Een boer probeert langs de kant van de weg zijn olijfolie en wijn te slijten. We
leggen hem uit dat het een beetje moeilijk en riskant is om iets mee te nemen
met de fiets. Maar de Duitsers die hier zojuist iets hebben gekocht hebben hem
blijkbaar gunstig gestemd en hij staat erop dat we toch proeven.
We laten het ons smaken.
Het laatste stuk naar Paleokastritsa gaat nog aardig omhoog, het is hier heel
toeristisch en een pak bussen passeren ons. Paleokastritsa is dan ook wel een
paradijs, echt de moeite om hier te stoppen.
Paleokastritsa |
Het laatste stuk is een afdaling met korte bochten, we proberen een nieuwe
bochtentechniek maar dat wordt toch nog even oefenen: fietsen geladen met 15 kg
bagage draaien nu eenmaal iets trager en er zijn ook tegenliggers!
Zoals gewoonlijk vinden we direct een slaapplaats, een prachtige kamer met zicht
op zee, inclusief zwembad en ontbijt en dit voor een luttele 10.000 GDR.
Via een kiezelstrand bereiken we een reeks afgelegen rotsen waar we ons te
rusten leggen na een verfrissende plons.
Terug aan het hotel proberen we nog even het zwembad uit.
VORIGE DAG | VOLGENDE DAG |